- вӱргене
- . Г. вӹрге́ньы1. хим. медь; химический элемент (йошкаргырак тӱсан пушкыдо металл). Вӱргеньым левыктыше медеплавильный.□ – Шӧртньӧ тыгай лиеш мо? Тиде вӱргене вет. Н. Лекайн. – Золото разве такое? Это же медь.2. медь; монеты из меди (вӱргене окса). Кок теҥгеже кагаз окса, молыжо ший ден вӱргене. Н. Арбан. Два рубля бумажные, остальное серебро и медь.3. в поз. опр. медный. Вӱргене руда медная руда; вӱргене воштыр медная проволока.□ Камерышке кугу вӱргене чайникым пуртен шындышт. С Чавайн. В камеру занесли большой медный чайник. Ошма курык вӱд ок лий, вӱргене окса ший ок лий. Калык муро. Песчаный холм рекой не станет, медные деньги серебром не станут.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.